O szkole

 

Rys historyczny

W dostępnych źródłach nie udało się ustalić, od kiedy rozpoczęło się systematyczne nauczanie na terenie miejscowości Siostrzytów. Pierwsze zachowane dokumenty wskazują,   że przed II wojną światową. Publiczna Szkoła Podstawowa z Polskim Językiem Nauczania w Siostrzytowie mieściła się w izbach wynajmowanych od różnych gospodarzy na terenie wsi. Warunki, w jakich odbywała się nauka nie były zadowalające. Nie wystarczało miejsc do siedzenia, ani ławek do pisania. Dzieci siedziały bezpośrednio na ziemi wysłanej słomą.


W pomieszczeniach, w których odbywały się lekcje było zimno. W okresie zimy zaś lekcje nie odbywały się wcale. Do 1934 roku w Szkole Powszechnej w Siostrzytowie istniało pięć oddziałów. Przez kolejne trzy lata szkoła liczyła tylko cztery klasy. Zaś od roku szkolnego 1936/1937 uczniowie uczęszczali do sześciu prowadzonych oddziałów.


W latach okupacji niemieckiej Szkoła Powszechna w Siostrzytowie prowadziła tylko cztery klasy. Do każdej klasy uczniowie uczęszczali przez dwa kolejne lata. Dalszą naukę mogli pobierać w oddalonych o 4 kilometry Biskupicach. W czasie II wojny światowej Księga Ocen i Postępów w Nauce oraz świadectwa były wypisywane zarówno w języku polskim jak i w języku niemieckim (patrz: Album fotograficzny/ historia szkoły). W 1944 roku naukę przeniesiono z izby wynajmowanej od Ignacego Hanca do pomieszczeń po dawnym dworze. Zajęcia odbywały się w dwóch pokojach, które zostały przystosowane do prowadzenia zajęć lekcyjnych. Wyposażenie stanowiły szafa, tablica i kilka ławek.        


Po zakończeniu działań wojennych Publiczna Szkoła Powszechna w Siostrzytowie pracowała nadal w dwóch izbach podworskiego budynku. Wymagał on remontu. Dokonano tego po zebraniu odpowiednich funduszy w  1950 roku. Po remoncie budynek oddano   w całości do użytku szkoły (patrz: Album fotograficzny /historia szkoły). W wyremontowanym obiekcie urządzono trzy klasy i kancelarię. W tym samym budynku powstały dwa mieszkania dla nauczycieli. Wydział Rolnictwa przekazał resztówkę (reszta gruntu po parcelacji prywatnej własności ziemskiej) miejscowości Siostrzytów do użytku szkolnego. 18 stycznia 1959 roku powołano

Komitet Budowy Szkoły, zagospodarował on wszystkie orne części resztówki. Dochód z użytkowania działki składano na konto budowy szkoły. Na wiosnę 1960 roku za zgromadzone fundusze w kwocie 57 000 złotych zakupiono 40 000 cegieł  i kamień. Z nieznanych przyczyn realizacja planów budowy nowej szkoła został wstrzymana. Z braku zaś środków na remont, budynek podworski ulegał stopniowej dewastacji. Ze względu na bezpieczeństwo dzieci naukę w szkole przerwano 25 kwietnia 1968 roku. Zajęcia przeniesiono do pobliskiej szkoły we wsi Pełczyn, gdzie odbywały się one w godzinach popołudniowych. Rok szkolny 1968/69 rozpoczęto w pięciu izbach wynajętych od Józefa Hanca i Jana Krukowskiego.


W dniu 20 lipca 1969 roku rozpoczęto budowę nowej szkoły. Symboliczny kamień węgielny wmurowano 18 września 1960 roku (patrz: Album fotograficzny/ historia szkoły).  Naukę w nowej szkole rozpoczęto w 1971 roku. Budynek nowej szkoły był dwukondygnacyjny, posiadał osiem sal lekcyjnych, kancelarię, pokój nauczycielski, bibliotekę, gabinet lekarski, zastępczą salę gimnastyczną na korytarzu. Od początku w szkole funkcjonowała kuchnia i świetlico – stołówka. Październik 2001 roku to czas, gdy w kotłowni piece węglowe zastąpiono piecami na biomasę. W grudniu 2004 roku rozpoczęto budowę sali gimnastycznej, oddano ją do użytku w 2006 roku. Obecnie budynek jest po wymianie okien, ociepleniu styropianem i wykonaniu nowej elewacji (patrz: Album fotograficzny/ historia szkoły/.

                        

            Piotr Łoszak na podstawie pracy magisterskiej:

„Monografia Szkoły Podstawowej w Siostrzytowie w latach 1945 – 2005”

autor; Agnieszka Kowalczyk